Wie zijn wij

Mama van drie kapoenen

zaterdag 10 november 2012

36 uren in een dag

Hoe doen jullie dat toch?

Een vraag die ik mij menigmaal stel als ik weer eens mijn favoriete blogs open.
De combinatie van een gezin en dan nog zoveel mooie naaisels produceren en ze dan ook nog eens prachtig op de lens vastleggen én last but not least, iedereen up tot date houden met een superleuke blog...
Waarschijnlijk hebben jullie het voorrecht van 36 uren in een dag te hebben;-).

Het gezin in combinatie met wat naaisels lukt hier nog net... maar owee die blog wordt vreselijk verwaarloosd bij gebrek aan tijd en waarschijnlijk ook wel aan "kunde".

Bij deze wil ik jullie toch een paar van de laatste fabricages maisons tonen.
Hopelijk vinden jullie ze even leuk om te bekijken als mijn kroost om ze te dragen.







Aan jacobjes en Antoinettejes geen gebrek hier...

zondag 26 februari 2012

de boekentas!

Ik was dit weekend wel héél productief en begon reeds aan de boekentas van de tweede zoon die in september naar het eerste leerjaar gaat.
Ruim voldoende op tijd zou u zeggen, maar na het bekijken van dit prachtig exemplaar en de bijhorende tutorial, kon ik er maar beter tijdig aan beginnen.
Ik bestelde bij haar deze twee mooie stofjes en begon vol goeie moed aan het ding.
Hier en daar het ik eens goed gesakkerd, een naald (zelfs eentje van 100) kapotgestikt, de halve Westvlaamse provincie afgereden voor accessoires (nergens geen rechthoekige ringen voor handvat en draagriemen te vinden, uiteindelijk voor 3€ een tas in de kringloop gekocht en daar alles afgesneden), maar het resultaat mag er zijn.
De zoon zag ze nog niet af, hij sliep al toen ze helemaal klaar was, maar morgenvroeg zal hij waarschijnlijk wel megagelukkig zijn.
U krijgt ze hier alvast in premiere te zien.







Met GROTE DANK aan de prima uitleg van deze madam!

lentegevoel

U hebt het waarschijnlijk ook al gemerkt, maar de lente is een klein beetje in aantocht!
De voorbije dagen was het heerlijk vertoeven in het zonnetje... het moment om wat buiten werken maar ook om eens aan de zomergarderobe te denken.
Die jongens van mij groeien zo snel dat de meeste spullen van vorig jaar alweer behoorlijk krap rond die lijfjes zitten.
Tijd voor iets nieuws dus...
Ik begon met wat t-shirts en een hemdje voor de middelste. De bermuda's zijn reeds geknipt maar ze in elkaar steken zal voor de volgende bijeenkomst van stik-stof zijn. Joepie, joepie vorige maand was er een plaatsje vrij en hopelijk lukt dit ook voor deze maand, duimen maar...



zaterdag 18 februari 2012

(B)Oehoe, meneer de uil

Een paar maanden geleden viel de zoon zijn oog op een "coole" sweatjas uit mijn favoriet patronenboekje.
Ga je deze voor mij maken mama, vroeg hij met van die smekende puppy-oogjes.
Mja, wat doet een mama dan hé...
Bloed, zweet en tranen heeft het mij gekost, maar na twee dagen zwoegen was hij er.




't Was nog wat warm op 1 september, maar 't ventje was er zo blij mee dat ik hem niet kon laten wachten om zijn jasje te showen...

donderdag 9 februari 2012

Mijn naaimachine en ik, of hoe het begon...

Héél lang geleden zat er een mevrouwtje vaak op een singer te stikken en telkens stond het kleine meisje ernaast...
Net als nog een aantal onder jullie heb ik de naaimicrobe van mijn mama meegekregen. Ik denk dat ik zo rond mijn tiende mijn eerste poppenkleertjes stikte, kleedjes (lees rokjes met een soort bretellekes) voor mijn monchichi's.
Later volgenden dan outfits voor de barbies van mijn kleine nichtjes en toen ik 17 was, besliste ik om in avondschool lessen "snit en naad" te gaan volgen. Klinkt ouderwets maar ik heb in die 5 jaar opleiding toch héél wat geleerd en ondertussen ook alweer héél wat vergeten;-).
Er zijn héél wat naaisels voor mijzelf en de kindjes van mijn nicht van onder mijn machine gerold.
Mijn machine, een bernina 1020, nog een volledig mechanisch geval, heeft mij tot hiertoe nog nooit in de steek gelaten (het omgekeerde is wel het geval) en heeft er al wat stikuren opzitten.

Na de kleren had ik een teddybeerperiode en na het doopsuikerproject van de oudste zoon, viel de machine stil... Weinig tijd en nadien bang dat mijn peuter de speldjes en knoopjes in zijn mond ging steken.
Bij gebrek aan een naaikamer moest ik in de living werken...
Nog héél af en toe werd er een lakentje, gordijntje of iets voor de babykamer gemaakt, maar verder stond mijn vriend op stal.

Voor zoon nummer twee werd ze nog eens bovengehaald en rolden er minikonijntjes en washandjes en kabouterkes vanonder en toen bleef ze weggezet tot de lente van vorig jaar.

Ik zag meisjesmama haar blog en dacht bij het zien van al dat moois, dat ik eigenlijk dringend weer moest beginnen naaien.
Ik ontdekte een paar leuke blogs en al even leuke online stoffenwinkeltjes en het hek was van de dam!
De stoffenkast werd aangevuld en de 1020 kreeg een overlockbroertje.

doopsuikers van de oudste zoon
doopsuikers van de tweede zoon


doopsuiker van de dochter (wel zelf in elkaar geflanst maar duidelijk uit de non-actief stikperiode)

woensdag 8 februari 2012

de computer en ik: het "gevecht"

Ooh wat leuk die blogs... dacht, en denk ik nog steeds sinds nu bijna een jaar...
Dit wil ik ook wel, al was't maar om af en toe eens een creatie te showen of anderen op inspiratie te brengen, jullie kennen dit gevoel allemaal wel. Vooral door het lezen van mijn favoriete blogs http://oontje.blogspot.com/, http://emmaenmona.blogspot.com/, http://madebymamasha.blogspot.com/, http://polkadotjes.blogspot.com/, http://meisjesmama.blogspot.com/werd de goesting om zelf een blog te schrijven alsmaar groter. Vaak lag ik 's avonds in bed, na alweer eens een avond afschuwelijk véél te lang op de pc gehangen te hebben, kwamen er spontaan verhalen en leuke dingen in mijn hoofd die ik wel wilde neerpennen...
Maak dan toch zelf een blog, zei de andere bedhelft...
Ja dat doe ik, riep ik dan vol goeie moed.
Op een septemberavond was het dan toch prijs.
Met veel plezier begon ik aan mijn blog, maar't werd me algauw duidelijk dat ik van heel dat bloggedoe geen snars versta. Vooral de opmaak en zo ... och och... ik blijk echt een serieuze leek in die dingen...
Da's toch niet zo moeilijk zeiden de vriendelijke dames van "Van Katoen" op petit bazaar, maar ondertussen versta ik nog steeds geen sikkepit van hoe je een menubalk moet maken, iemand kan taggen of hoe noemt dat enz enz...
Ik zal toch eens samen met het lief achter de pc moeten kruipen en misschien komt het dan wel allemaal in orde... want eens ik weet hoe het moet, ben ik niet meer te houden;-)

donderdag 29 september 2011

Hallo allemaal,

Dit is een blog over het reilen en zeilen van ons gezinnetje.
Je kan hier onze fratsen volgen, maar ook mama's laatste nieuwe naaicreaties.
Véél leesplezier!

Anneke

Pagina's